Dream is more than...

ROZDZIAŁ 8.

*** (t.i.) ***

Usiadłam na łóżku i czekałam na reakcję brata. Podszedł do łóżka i na nim usiadł. Za pewne w moich oczach było widać przerażenie.

H: Przepraszam. Strasznie was przepraszam. To tak głupio wyszło.

T: Bardzo głupio.

H: Nie chciałem żeby tak to wyglądało. Trudno mi będzie się z tym pogodzić, ale wiem, że muszę. Kocham was i nie chcę was stracić przez mój kaprys. Jesteście dla mnie najważniejszymi osobami w życiu. Przepraszam cię, że tak cię wczoraj potraktowałem z tym jak w ogóle ogarnąłem, że ze sobą spaliście.

T: Trochę przesadziłeś.

H: Wiem, ale zrozum mnie też. Boję się żeby coś się nie wydarzyło. Mama by mnie zabiła.

T: Harry może i mam 16 lat, ale nie jestem głupią małolatą, która się nie zabezpiecza.

H: Wiem, ale.

T: Harry zrozum, że ja twojej zgody nie potrzebuje do tego.

H: Wiem, że to jest twoja sprawa. Niall. Przepraszam za ten nos i oko.

N: Nie pierwszy i nie ostatni.

H: Nie gniewasz się ?

N: Na ciebie ? W życiu. Kiedyś ode mnie też na pewno dostaniesz.

T: Niall.

H: Ale na pewno nie przy (t.i.).

N: Nigdy.

H: Jesteście szczęśliwi ?

N: Ja bardzo.

H: A ty ?

T: Też.

H: Jakoś nie może do mnie dojść, że wy razem, że się kochacie.

T: Przywykniesz.

H: Kocham was.

Minęły jakieś dwa tygodnie. Rano wstałam i nikogo nie było już w domu. Było koło 14 ? Nieźle pospałam. koło 4 dostałam telefon od Maxa. Umówiliśmy się na 19. Ja, on i kilku naszych starych znajomych. Trzeba było jakoś uczcić wspaniale rozpoczęte wakacje. Cały dzień strasznie szybko mi zleciał. Wieczorem zadzwonił dzwonek do drzwi. Zbiegłam na dół i je otworzyłam. Zobaczyłam Maxa i od razu rzuciłam mu się na szyje. Szczerze ? Nie wiem dlaczego. Tak okropnie mnie traktował, a ja zostałam jego najlepszą przyjaciółką. No mówi się trudno.

T: Daj mi minutkę.

M: Ok.

T: Cholera, gdzie ja dałam telefon ?

M: Po co ci telefon ?

T: No racja. Chodźmy.

Zatrzasnęłam drzwi i poszłam z chłopakiem. Koło 8 byliśmy już na miejscu. Impreza nieźle się rozkręciła. Z kilku osób zrobiło się koło 40 ? Było zajebiście. Byłam nieźle wstawiona. Rano obudziłam się leżąca między Maxem, a jakimś nieznajomym dla mnie chłopakiem. Byłam w majtkach i koszulce i to nie swojej. Wpadłam w totalną panikę. Takiego szumu narobiłam, że obudziłam kilka osób, które były równie zdziwione jak ja. Nikt nie pamiętał co się wtedy stało. Nikt. Każdy się jakoś ogarnął. W końcu udało znaleźć mi się moje ciuchy. Pożegnałam się ze wszystkimi i wyszłam. Miałam szum w uszach, a łeb ? Myślałam, że mi zaraz go rozpieprzy. Tyle dobrze, że wiedziałam jak dojść do domu. Byłam na miejscu o. Właśnie. O której ? Nie miałam przy sobie telefonu, a mój turkusowy zegarek też się gdzieś zapodział. Podeszłam pod drzwi domu i je otworzyłam. Od razu chciałam udać się do pokoju, ale Harry mi to uniemożliwił.

H: Gdzie byłaś ?

T: Na imprezie.

H: Gdzie ?

T: Mam ci przeliterować ?

H: U kogo na imprezie.

T: Nie znasz.

H: Mogłaś chociaż zadzwonić martwiłem się.

T: Zapomniałam telefonu.

H: Już nie wspominając o Niallu. Siedzi od rana w pokoju i beczy.

T: Co ?

H: No idź do niego.

T: Która jest godzina ?

H: 12.

T: Ja pierdole.

Weszłam powoli na górę i od razu udałam się do pokoju Horana. Nie wiedziałam jak zareaguje. Powoli otworzyłam drzwi i weszłam. Popatrzył się na mnie i odwrócił w drugą stronę.

N: Możesz mi łaskawie powiedzieć, gdzie byłaś ?

T: To nie jest teraz ważne.

N: Jak kurwa nie jest ważne. Jak ? Nie było cię całą noc i nie dałaś znaku życia i mówisz, ze to nie jest ważne ?

T: Na imprezie.

N: U kogo ?

T: Szczerze ?

N: Jakbyś mogła ?

T: Poszłam z Maxem.

N: Kurwa. Z kim ?

T: Maxem.

N: Zajebiście. Jeszcze mi powiedz, że chcesz do niego wrócić.

T: Niall uspokój się. Dobrze wiesz, że ciebie kocham i do niego nie wrócę.

N: Kto tam jeszcze był ?

T: Najpierw byłam z Maxem, a potem to już nie pamiętam.

N: Co ?

T: No najebałam się. Nic nie pamiętam. Zapewne też tak miałeś.

N: Aha czyli nie masz pewności, że nie spałaś z nim ?

T: Skąd ci się to wzięło ?

N: No przecież skoro nic nie pamiętasz ?

T: Nie jestem aż taką idiotką żeby cię zdradzać.

N: Przecież nic nie pamiętasz.

Wstałam i wyszłam z pokoju. Zabrałam tylko od siebie jakąś kasę i wybiegłam z domu. Pierwsze co to udałam się do Johna. Tak dilera. Jakoś dawno się z nim nie widziałam, a potrzebowałam czegoś mocnego. Bardzo mocnego.

ŁAPCIE!!! :D Podoba się ?

Nie przesadzone ?

Co może się wg was zdarzyć dalej ??? :D PISAĆ!! :D <33/ Lexii xx.